Nauczanie na odległość pełni w czasie pandemii zupełnie inną rolę niż dotychczas. Niemal od roku szkoły i uczelnie pozostają zamknięte, więc zdalne nauczanie jest jedynym możliwym sposobem prowadzenia zajęć. Sytuacja ta wymusza zmianę w postrzeganiu nauki wśród studentów, wpływa na ich życie społeczne powiązane ze studiowaniem a także budzi wiele obaw i wątpliwości. Studiowanie w trybie zdalnym w sposób szczególny dotyka studentów pierwszego roku, dla których nowy etap życia dopiero się zaczyna. Stoją oni obecnie przed dużym wyzwaniem polegającym nie tylko na zorganizowaniu sobie przestrzeni do efektywnej nauki w nowych warunkach, ale także na próbie stworzenia relacji w nowym środowisku korzystając jedynie z możliwości jakie daje nam współczesna technologia i świat wirtualny.
Opracowanie stanowi próbę odpowiedzenia na pytania, jak wygląda ta bezprecedensowa sytuacja w oczach studentów pierwszego roku Uniwersytetu Warszawskiego. Jakie obawy w nich budzi? Jakie ograniczenia identyfikują oni w związku ze zdalnym nauczaniem? Jakie mają oczekiwania wobec nowej sytuacji? A także – czy dostrzegają jakieś zalety sytuacji, w której się znaleźli?
